तुला पाहीलं की स्वतःला मी विसरुन जातो
कुठल्या जगात हरवून जातो
जेव्हा तुझ्या डोळ्यात पहातो
बस एक ते हृदय तेवढे धडकते
सार्‍या जगाचा जणू विसर पडतो
... आणि स्वतःला मी विसरुन जातो

तुझ्याशी बोलायसाठी बरेचं काही ठरवतो
पण तुला पहाताचं निशब्द होवून जातो
रोज तुझ्या येण्याची वाट पहातो
नाही आली की चिडून जातो
आता नाहीचं बोलायचे तुझ्याशी ठरवतो
पण तु आली की मीचं आधी बोलतो
आणि स्वतःला मी विसरुन जातो

तुझ्या सोबत रडतानाही हसून जातो
तुझ्या सोबत मरतानाही जगून जातो
तुझ्या शब्दात रंग माझे शोधतो
तुझ्या श्वासात गीत माझे गातो
तु सोबतीला असली की
स्वतःला मी विसरुन जातो

माझा प्रत्येक क्षण तुझाचं असतो
कुठेही असलो तरी विचार तुझाचं असतो
प्रत्येक आभासात भास तुझाचं असतो
असणारा प्रत्येक आज तुझाचं असतो
घेतलेला प्रत्येक श्वास तुझाचं असतो
हे तुला सांगु म्हणून रोज ठरवतो
पण तुला पाहीलं की स्वतःला मी विसरुन जातो